بهینه‌سازی و تحلیل هزینه‌ای درمان دارویی دیابت نوع 2 برای پیشگیری از هایپوگلیسمی با رویکرد فرآیند تصمیم ‌مارکوف

مقدمه: ابتلا به بیماری دیابت و تأثیر آن بر روی عملکردهای فردی و اجتماعی بیماران، هزینه‌های بالایی برای جوامع ایجاد می‌کند. با کنترل قندخون بیماران دیابتی می‌توان از بروز عوارض ناگوار این بیماری جلوگیری نمود. مطالعه پیش رو با هدف بهینه‌سازی درمان دارویی بیماری دیابت نوع 2 انجام شده است. روش: در این مطالعه کاربردی- پیمایشی، زمان‌بندی و توالی درمان‌های دارویی کنترل قندخون با رویکرد فرآیند تصمیم‌گیری مارکوف مدل می‌شود. برای نزدیکی مدل به واقعیت، مباحث هزینه­ای، ارزش زمانی پول و تورم در نظر گرفته می‌شود تا درمان دارویی بیماری دیابت، به صورت اقتصادی برنامه‌ریزی شود. مصرف داروهای ضد دیابت، باعث بروز هایپوگلیسمی در بیماران دیابتی با سنین بالا می‌شود. از این رو، رویکرد پیشگیری از هایپوگلیسمی در سنین بالا، بر روی مدل پیشنهادی اعمال و تأثیر آن مورد تجزیه و تحلیل قرار داده شد. عملکرد مدل پیشنهادی و کارآیی سیاست بهینه حاصل، با گایدلاین‌‌های بالینی مورد مقایسه قرار گرفت. به منظور بررسی رفتار مدل، تجزیه و تحلیل حساسیت بر روی پارامترهای هزینه‌ای نیز صورت پذیرفته است. نتایج: مدل پیشنهادی عملکرد بهتری نسبت به گایدلاین بالینی بیماری دیابت برای کنترل قندخون نشان داده است. مباحث هزینه‌ای بر روی برنامه درمانی تأثیرگذار بوده و لازم است که برای برنامه‌ریزی اقتصادی درمان دارویی بیماری دیابت لحاظ شود. نتیجه­ گیری: با بهینه‌سازی تصمیم‌های درمان دارویی بیماری دیابت می‌توان نه تنها دوره عمر با کیفیت بیماران را بهبود بخشید، بلکه از هزینه‌های بالای آن بر روی نظام سلامت کشورها جلوگیری نمود.